یزدفردا :فرقی نمی کند آیا درد خفیف است یا نوعی شکنجه است که شما را چند روزی خانه نشین می کند، درهر حال بسیاری از خانم ها با دردهای قاعدگی بیگانه نیستند. در واقع بیش از پنجاه درصد زنان هر ماه درجاتی از این دردها را متحمل می شوند. قبل از این که برای تسکین این درد به سراغ حوله ی گرم بروید، بهتر است بدانید همه ی قاعدگی ها طبیعی نیستند و گاه نشانه یی از یک بیماری جدی اند. در این جا فهرستی از چیزهایی که به کمک آن ها می توانید علامت های مهم را شناسایی کنید آورده ایم که به معنای لزوم مراجعه به متخصص زنان برای بررسی های بیشتر هستند.

▪ علامت اول درد ماهانه خیلی شدید

مقصر احتمالی: درد ساده ی مربوط به قاعدگی که با مسکن های بدون نسخه ی پزشک نیز رفع می شوند. این موارد مربوط هستند به ترشح یک ماده ی شبه هورمونی موجود در بدن به نام «پروستا گلاندیس» که وجود آن سبب انقباض رحم برای خروج خون و بافت های رحمی از بدن می شود. پروستا گلاندیس، همچنین سبب منقبض شدن روده های شما شده و این انقباض سبب اسهال و احساس دل پیچه و آشوب در ناحیه شکم می شود. داروهای ضد التهاب با هدف قرار دادن پروستا گلاندیس درد را آرام می کنند، پس به محض رخ دادن اولین مورد تیر کشیدن درد آن ها را به کار ببرید. هر چقدر زودتر دارو را مصرف کنید، تولید ماده ی «پروستاگلاندیس» کندتر می شود و درد کمتری احساس خواهید کرد. از حوله یا بطری آب گرم هم می توانید استفاده کنید.

▪ علامت دوم خونریزی زیاد

مقصر احتمالی: فیبروئیدها، غده های خوش خیمی هستند که در درون یا در روی دیواره های رحم قرار می گیرند. آن ها می توانند به کوچکی یک تخم سیب درختی یا به بزرگی یک گریپ فروت و در یک زمان چند تا از آن ها در رحم وجود داشته باشند. این غده ها معمولاً در دهه ی سی یا چهل زندگی ظاهر می شوند.

اگرچه فیبروئیدها می توانند سبب درد بشوند، ولی معمولاً وجود آن ها سبب شروع یک احساس دایمی فشار ملایم در ناحیه لگن می شود. هرچه آن ها به دیواره ی رحم نزدیک تر باشند، خونریزی شدیدتر خواهد بود. این خونریزی ممکن است تا بیشتر از هفت روز ادامه یابد.

خبر خوب این است که جز در مواردی که فشار در ناحیه ی لگن خیلی زیاد باشد یا خونریزی زیاد برای تان ایجاد زحمت کند، نیازی به هیچ درمانی ندارید. درصورتی که درد یا جریان خون وضع بدی ایجاد کنند، پزشک شما توصیه به خوردن دارو یا در حالت های نادر انجام عمل جراحی برای برداشتن غده ها خواهد کرد.

▪ علامت سوم درد در ناحیه لگن

مقصر احتمالی: اندومتریوسیس بافتی که معمولاً دیواره ی درونی رحم رامی گیرد، جابه جا می شود، بیرون می آید و شروع به رشد در روی ارگان های مجاور می کند. این مشکل تقریباً پانزده درصد زنان در سنین باروی را درگیر می سازد و پس از شروع علایم به طور متوسط حدود ده سال طول می کشد تا تشخیص داده بشود. بسیاری از زنان فکر می کنند که این درد مربوط به قاعدگی است و بنابراین برای آزمایش به سراغ متخصص نمی روند.

اندومتریوسیس معمولاً سبب درد شدید در ناحیه زیر شکم، کمر و رانها می شود و در اغلب مواقع با مصرف مسکن های معمولی آرام نمی گیرد. خونریزی شدید و مقاربت دردناک هم میتواند یک علامت آن باشد. اگر این علایم برای شما آشنا هستند از متخصص زنان خود وقت ملاقات بگیرید. اگر او برای شما تشخیص اندومتریوسیس داد، قرص های پیشگیری از بارداری یا دیگر هورمون ها می توانند رشد بافت اضافی را کند کنند. درموارد شدید، ممکن است برای کاهش میزان بافت تشکیل شده در خارج از رحم نیاز به انجام عمل جراحی باشد.

▪ علامت چهارم بروز تب و درد شدید در شکم و پهلو ها

مقصر احتمالی: درد سخت و طاقت فرسای لگن که می تواند روزها، هفته ها یا ماه ها ادامه یابد و ممکن است همراه با تب باشد. دفع دردناک ادرار یا ترشحات سبز رنگ یا زرد رنگ علایمی از بیماری التهابی لگن (PID) هستند که یک عفونت جدی بخش فوقانی دستگاه تولید مثل محسوب می شود. بیماری (PID) معمولاً نتیجه ی یک عفونت درمان نشده ی «کلامیدیا» سوزناک است. از آن جا که بیماری های مسری مقاربتی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند، بنابراین گاهی اوقات شما تا زمانی که باکتری در ناحیه وسیعی گسترش نیافته، متوجه ابتلای خود نمی شوید. نکته ی بسیار مهم و حیاتی این است که (PID) را به سرعت درمان کنید، زیرا ممکن است بافت همبند زخم (محل التیام زخم) در لوله های رحمی شما شکل بگیرد که این می تواند به ناباروری بینجامد. اگر به این مورد مشکوک هستید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کنید.